Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
şaqqalamaq — f. Şaqqa halında bölmək, parçalamaq; iki parçaya ayırmaq. <Qulu> . . qəssab kimi qızğın halda inəyi şaqqalayırdı. M. İ.. Məmməd kişi həyətdə təzəcə kəsdiyi qoyunu şaqqalayırdı. S. Rəh.. Sonra Soltan xəncərini siyirib, ayını şaqqaladı. İ. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaqqalama — «Şaqqalamaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayırmaq — f. 1. Bütöv halda olan şeyi parçalamaq, yaxud onun bir hissəsini götürmək, qoparmaq. Yumurtanın sarısını ağından ayırmaq. Sümüyü ətdən ayırmaq. Maddəni tərkib hissələrinə ayırmaq. 2. Əlaqəsini kəsmək, rabitəsini kəsmək, bir birindən uzaqlaşdırmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yarmaq — f. 1. Bir şeyi zərbə ilə vurub ortadan uzununa aralamaq, bölmək, parçalamaq. Odunu yarmaq. Ağacı yarmaq. // Şaqqalamaq. 2. Kəsici alətlə və ya başqa bir şeylə qırıb yaralamaq. <Zeynəb acıqlı və ucadan:> Cəhənnəm olun buradan, yoxsa vallah,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
